(ENGLISH VERSION BELOW) In april heb ik een workshop breien gevolgd in de Veritas in Mechelen. De workshop was 5 maandagen, 3uurtjes per keer breien. Als 12jarig meisje heb ik ooit op school tijdens de “crea” uurtjes op school een sjaal gebreid in rechte steek. Als ik deze nu terug uit de kast haal, wil ik hem het liefst zo snel mogelijk weer in de kast leggen want ik heb destijds veel steken laten vallen (letterlijk en figuurlijk), die sjaal is alles behalve dan recht. Dus met zeer weinig voorkennis ging ik naar de workshop. Ik dacht dat we allemaal hetzelfde gingen maken (een sjaal ofzo want dat lijkt het makkelijkst), maar ik had het dus mis, iedereen had een ander brei niveau en we zaten gewoon samen te breien aan elk ons eigen stuk, terwijl de “juf” rond ging om iedereen wat te helpen. Het eerste dat de “juf” me vroeg tijdens de eerste les was “wat zou je willen maken?”, ik zei dat ik geen idee had en wat ze me voorstelde. Ik dacht meteen aan een sjaal ook al leek me dat een beetje saai, maar ja ik moet toch ergens beginnen. De leerkracht kwam terug met het nieuwe Veritas brei magazine en toonde mij de “Alexandra” trui, er stond bij “voor leergierige beginners”, dat was ik wel dus koos ik de uitdaging aan te gaan.
In April I attended a knitting workshop at the Veritas shop in Mechelen. The workshop was 5 Mondays, knitting 3 hours at a time. As a 12-year-old girl I once knitted a scarf in straight stitch during the “crea” hours at school. If I would take the scarf back out of the closet, I would prefer to put it back in the closet as soon as possible because I dropped a lot of stitches (literally) at the time, so that scarf is anything but straight. So with very little prior knowledge, I went to the workshop. I thought we were all going to make the same thing (a scarf or something like that because that seems the easiest), but I was wrong, everyone had a different knitting level and we were just knitting together on each our own piece, while the “teacher” went around to help everyone. The first thing the “teacher” asked me when I first came in was “what would you like to make?”, I said I had no idea and asked what she suggest to me. I immediately thought of a scarf even though it seemed a bit boring, but well I have to start somewhere. The teacher came back with the new Veritas knit magazine and showed me the “Alexandra” sweater, it said “for inquisitive beginners”, that was me so I chose to take on the challenge.
Al snel had ik de brei microbe te pakken en bijna bij elk vrij moment haalde ik mijn priemen en wol boven. Ik begon eigenlijk met deze workshop omdat ik iets zocht om te doen zonder dat ik er teveel moet bij nadenken. Ik naai heel graag maar dat is soms toch wel intensief en het is ook niet iets dat je zomaar ’s avonds voor tv kan doen, daarom leek breien een ideale nieuwe hobby.
Soon I had the knitting microbe and almost every free moment I got my knitting needles and wool with me. I actually started this workshop because I was looking for something that I could do without having to think too much about it. I love to sew but sometimes it’s intensive and it isn’t something that you can’t do easily when you’re watching tv, so knitting seemed like an ideal new hobby.
Vijf maandagen lang leerde ik nieuwe technieken en mijn liefde voor breien groeide elke week. Mijn overgrootmoeder was een heel goede breister en op een of andere manier voel ik me dichter bij haar als ik brei. Na de 5 lessen moest ik de trui thuis zelf verder afwerken, ik ben nog enkele keren terug naar de winkel gegaan om hulp te vragen.
For five mondays long I learned new techniques and my love for knitting grew every week. My great-grandmother was a very good knitter and somehow I feel closer to her when I knit. After the 5 lessons I had to finish it at home, I went back to the store a few times to ask for help.
———-
A picture of my beautiful great-grandmother
Na lang werken (ongeveer 6 maanden) is mijn trui af geraakt! Mijn oma heeft me ook goed geholpen als ik een probleempje had en zij heeft ook de trui in elkaar gezet. Ondanks enkele imperfecties ben ik wel heel blij met het resultaat! Ik hou van de kleur die ik heb gekozen, ik vind het perfect passen bij de herfst en Halloween.
After a long period of work (about 6 months) my sweater was a fact! My grandmother also helped me a lot if I had a problem and she also sewed the sweater together. Despite some imperfections, I am very happy with the result! I love the color I chose, I think it’s perfect for autumn and Halloween.
Materialen lijst:
- Model/patroon: Trui “Alexandra” uit Veritas creatief magazine nr. 17
- Wol: 4 bollen “Apilou” Kleur: N60 Terracotta + 2 bollen “Luxor” goud beide van Veritas
- Breinaald nummer: 4
Ik ben echt heel fier op mezelf dat ik dit tot een goed einde heb kunnen brengen en ik toch heb doorgezet om het af te maken (ik word nogal snel iets beu als iets te lang duurt en dan laat ik het liggen). Ik sleurde mijn brei- zak bijna overal mee naartoe, mijn vriend werd er waarschijnlijk gek van :-p. Het heeft nog geen week geduurd nadat deze trui af was, voor ik weer aan een nieuwe begon. Ik vind het gewoon zo leuk om tv te kijken en tegelijk met iets bezig te zijn. Ik ben super blij dat ik deze workshop heb gevolgd en dat ik er nu een nieuwe hobby bij heb.
List of materials:
- Model/pattern: sweater “Alexandra” from Veritas creative magazine issue 17
- Wool: 4 yarns of “Apilou” color: N60 Terracotta + 2 yarns of “Luxor” gold both from Veritas
- Knitting needle number: 4
I’m very happy with the result! I am really proud of myself that I have brought this to a good end and I have continued to finish it (sometimes I get tired of something when it takes too long and then I leave it).I dragged my knitting bag with me almost everywhere, it probably drove my boyfriend crazy :p. It took less than a week after this sweater was finished, before I started a new one. I just enjoy watching TV and being busy with something at the same time. I am very happy that I attended this workshop and that I now have a new hobby.
